tag:blogger.com,1999:blog-127804692024-02-08T17:59:49.397+08:00Myanmar Modern PoemsMyanmar Modern PoemsNLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.comBlogger72125tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1143740684011721612006-03-31T01:44:00.000+08:002006-07-16T06:41:47.270+08:00လြိဳင္ေကာ္<div xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">လြိဳင္ေကာ္<br /><br /><br />ေန႔လည္ေန႔ခင္းဟာ<br />ေခတ္ေပၚေကာင္မေလးေတြ စီးထားတဲ့ဖိနပ္လိုပဲ<br />ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္လွရဲ႕<br />လမ္းမေတြဟာ သန္းေ၀ၿပီး<br />လမ္းၾကားေတြဟာ ငိုက္မ်ဥ္းလို႔<br />ပ်င္းေၾကာဆန္႔ စတိုးဆိုင္ေရွ႕မွာ<br />ပလက္ေဖာင္းရဲ႕ အသားစဟာ ပဲ့ထြက္ေနတယ္<br />တစံုတခုကို ေငးရီငိုင္ေနတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြလည္း<br />ေရမရွိတဲ့ ခြက္လုိပဲ အထီးက်န္လို႔<br />သူ႔ရင္ကိုႏွစ္ျခမ္းခြဲထားတဲ့ ဘီလူးေခ်ာင္းလည္း<br />အရင္လို သက္လံုမေကာင္းေတာ့<br />ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္ေ၀့၀ဲေနတဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ လက္ကိုင္တုတ္ဟာ<br />ေမွာ္မေအာင္တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ထဲမွာ ၿငိေနတုန္းပဲ<br />လမ္းတဖက္ ဘိလိယက္ခံုမွာေတာ့<br />ကိုယ္ရည္ေသြးတီးလံုးေတြ တိတ္ဆိတ္လို႔<br />ညေရးညတာ မေကာင္းတဲ့သီခ်င္းဟာ<br />စိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္ထက္ ပိုေခတ္စားေနတယ္<br />(၃၃) လမ္းက မိတ္ေဆြသူရဲေကာင္းမ်ား<br />ခင္ဗ်ားတို႔ ယံုပါ့မလား<br />ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ၿမိဳ႕ဟာ<br />အခ်စ္ေရးမေကာင္းတဲ့ ပင္လယ္ပါ<br />အေရာင္းအ၀ယ္မေကာင္းတဲ့ ေက်ာက္ေဆာင္ပါ<br />စကားေျပာမေကာင္းတဲ့ မိုက္က႐ုိဖုန္းပါ<br />ေရထြက္အားမေကာင္းတဲ့ ပိုက္ေခါင္းပါ<br />ကဗ်ာေရးမေကာင္းတဲ့ ေတာင္တန္းပါ<br />အစဥ္အဆက္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြဟာ<br />ေလတိုက္ခံရတဲ့ အမႈိက္စလို လြင့္လြင့္သြားၾကေပါ့။ ။<br /><br /><br />ဥတၱရာေအာင္<br />ပိေတာက္ေျမ၊ ဇူလိုင္၊ ၀၅။<br /><br /></div><div class="tag_list">Tags: <span class="tags"><a href="http://technorati.com/tag/Oattra+Aung" rel="tag">Oattra Aung</a>, <a href="http://technorati.com/tag/%E1%80%A5%E1%80%90%E1%81%B1%E1%80%9B%E1%80%AC%E1%80%B1%E1%80%A1%E1%80%AC%E1%80%84%E1%80%B9" rel="tag">ဥတၱရာေအာင္</a>, <a href="http://technorati.com/tag/Myanmar+Poems" rel="tag">Myanmar Poems</a></span></div><div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1141437857193271222006-03-04T10:02:00.000+08:002006-03-04T10:04:17.213+08:00ေၾကာင္ကေလးရဲ႕ေမေမကၽြန္ေတာ္ဟာ ေၾကာင္ကေလးတစ္ေကာင္ေပါ့<br />ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမေမက ေမြးခဲ့တယ္<br />တိမ္ျပာေသာေန႕တစ္ေန႕မွာ ေမြးခဲ့တယ္.....<br />ကၽြန္ေတာ့္အေမြးအမွင္ေတြက တိမ္စိုင္ေတြလုိႏူးည့ံ<br />ကၽြန္ေတာ့္ခို၀င္ရာ ရင္ေငြ႕ဟာေႏြးေထြး<br />ေမေမကသိပ္ၿပီးခ်စ္စရာေကာင္း<br />ကၽြန္ေတာ္ ဘီစကစ္ေတြညာညာၿပီးေတာင္းတိုင္းေေပးတယ္.....<br />တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္လက္သည္းေတြခၽြန္ျမလာ<br />ကၽြန္ေတာ္ဟာသန္စြမ္း<br />ကၽြန္ေတာ့္ခႏၶာအေရာင္ေျပာင္းလာ<br />ကၽြန္ေတာ္ ကမာၻတစ္ခုရွာမယ္....သြားမယ္<br />ဒီလိုနဲ႕ ထိုထိုေသာအရပ္မွာ<br />ကၽြန္ေတာ္ျဖတ္သန္းရာ အခ်ိန္ကာလေတြက ဆန္လြန္း<br />ကၽြန္ေတာ့္ကူးခတ္ရာ ပင္လယ္ျပင္ကက်ယ္ေျပာ<br />ကၽြန္ေတာ္မက္္ေမာရာ ငါးကေလးေသဆံုး<br />ကၽြန္ေတာ့္တစ္ကိယ္လံုးျမားဒဏ္ရာေတြနဲျမင္မေကာင္းတဲ့အခ်ိန္<br />ေမေမနဲ႕ျပန္ေတြ႕တယ္<br />ေမေမကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်စ္ေသးသလားေမးေတာ့<br />ေမေမကပါးကို အသာဆြဲလိမ္<br />ကၽြန္ေတာ့္အရိုးထဲက “ခၽြင္” ခနဲ<br />အဲဒီအသံဟာ ဘယ္ေလာက္က်ယ္ျပန္႕ၿပီး<br />ဘယ္ေလာက္သာယာပါသလဲ.....<br />တစ္္ေလာကလံုးအိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္မွာ<br />အဲဒီေန႕က<br />ေၾကာင္ကေလးတစ္ေကာင္ႏိုးလာပါတယ္<br />ၿပီးေတာ့ သူက သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ တုိုးတိုးဆုိညည္းတယ္<br />ေမေမက ကၽြန္ေတာ့္မီးဖိုေလးေပါ့.....။<br /><br /><br />ေအးမင္းေစာ<br />Tag : <a href="http://technorati.com/tag/aye+min+saw">Aye Min Saw</a><div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1141170759137187562006-03-01T07:51:00.000+08:002006-03-01T07:52:39.156+08:00မိသားစုမိသားစုဆိုတာ<br />တစ္ေယာက္ေရွ႔ေရာက္ဖို႔<br />တစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုတ္ရတယ္<br />သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းတိုးထြက္ဖုိ႔<br />သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္း အခုတ္ခံရတယ္<br />မိသားစု သီခ်င္းဟာ အတက္အဆင္းရွိတယ္<br />သံစံုၿမည္တယ္။<br /><br />မိသားစုဆိုတာ<br />လူေၿခာက္ေယာက္ရွိ လူေၿခာက္ေယာက္<br />လက္၁၀ေခ်ာင္းရွိ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း<br />ေခတ္က ေတာင္းဆိုတဲ႔အတိုင္း လႈပ္ရွားရတယ္<br />အိမ္ရွိလူအကုန္။<br /><br />လဲက်သြားတဲ႔ ငါ႔အေဖေနရာကို<br />ငါ႔ညီေလး၀င္ခဲ႔တယ္<br />ယိုင္နဲ႔သြားတဲ႔ ငါ႔အေမရဲ႔ ေနရာကို<br />ငါ႔ညီမေလး ၀င္ခဲ႔တယ္<br />မိသားစုကို ငါမၿမင္ခဲ႔ဘူး။<br /><br />ငါ႔အေတြးအေခၚက သားသမီးဆိုတာ<br />သီးၿခားရွင္သန္ရတဲ႔ ဘ၀တစ္ခု<br />ငါက လမ္းေပၚမွာၾကီးၿပင္းခဲ႔လို႔<br />လမ္းနဲ႔ ေသြးသားေတာ္စပ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။<br /><br />ငါ႔မိသားစုမွာ ငါဟာ မလင္းတဲ႔မီး<br />ငါ႔မိသားစာမွာ ငါဟာ မလံုၿခံဳတဲ႔ထရံ<br />ငါ႔ၾကိဳးကို တီးခတ္လိုက္တိုင္း အသံေၾကာင္ထြက္တယ္<br />ငါ႔မိသားစုမွာ<br />မိုးယိုေပါက္ေလး တစ္ေပါက္ရွိေနတယ္ ဆိုရင္လည္း<br />ငါပဲၿဖစ္မွာ<br />ငါ႔မိသားစုမွာ<br />ၾကမ္းခင္းတစ္ေပါက္ က်ိဳးပဲ႔ေနတယ္ဆိုလည္း<br />ငါပဲၿဖစ္မွာ<br />မေအာင္ၿမင္တဲ႔ ေဘာလံုးအသင္းဟာ ငါ႔မိသားစုပဲ<br />မ၀င္တဲ႔ဂိုးေတြကို ငါသြင္းခဲ႔တာ။<br /><br /><br />စိုင္း၀င္းၿမင္႔<br />နားနားၿပီးေၿပာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ<br /><br /><span style="font-size:85%;">Tag : <span style="color: rgb(255, 0, 0);">Sai Win Myint</span></span><div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137625051509905982006-01-19T06:56:00.000+08:002006-01-19T06:57:31.510+08:00မွန္ကဲြစမ်ား၏ရာဇ၀င္မွန္ကဲြစမ်ား၏ရာဇ၀င္<br /><br /><br />တစ္ခါတစ္ခါ...<br />ငါ့ကိုယ္ငါ မမွတ္မိဘူး<br />လူထူးလူဆန္းလိုမင္သက္<br />စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ၾကည့္ေနလုိက္ရတာ...<br />ေပ်ာ့ညံ့လိုက္တာကြာ<br />(အားမတန္ မာန္ခ်... တဲ့)<br />တစ္ခါတေလက်<br />ငါ့ဟာငါေတာင္အံ့ၾသ<br />ႏွေျမာတသ ျဖစ္ေနမိေသးတယ္...<br />ေနရာလဲြမွားသြားလို႔<br />ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ႀကီးႀကီးမားမားနဲ႔<br />ငါ့ရဲ႕မာနအတြက္ေလ...<br />ေသပစ္လိုက္စမ္းပါလား<br />(တလဲြဆံပင္ေကာင္းခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး... )<br />တစ္ခါတစ္ရံ<br />ျပန္ျပန္ေမးယူရတယ္<br />ငါဟာငါဟုတ္ေသးရဲ႕လား<br />ပထမတန္းစားသတၱိေတြနဲ႔<br />သူရဲေကာင္းတံဆိပ္ေတြ အခါခါရ...<br />မိုးမလင္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး...<br />(အိပ္မက္ေတြကခ်ဳိတယ္... )<br />အဲဒါနဲ႔...<br />ကာလေတြသာၾကာေရာ...<br />၀ိေရာဓိ ေတြနဲ႔ ေရာယိမ္းလိုက္ရ<br />မွန္တစ္ခ်ပ္လည္းကဲြက်... ။<br />(က်ကဲြျခင္းမဟုတ္ပါ...)<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137624983051738192006-01-19T06:55:00.000+08:002006-01-19T06:56:23.053+08:00ကေလး... သို႔ကေလး... သို႔<br /><br /><br />ကေလးေရ...<br />မုန္တိုင္းေတြဟာေမာပန္းလာတယ္<br />ဘယ္မွာလဲ... ခိုလႈံနားစက္ရာတဲ့<br />မနက္ျဖန္ေတြဟာ<br />အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကေလရဲ႕။<br /><br />ကေလးေရ<br />ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုၾကားရလား...<br />စကားလုံးမ်ားစြာက ခုန္ထြက္လာရဲ႕<br />အသိသညာေတြဟာ... ကြန္ပ်ဴတာေတြလိုပဲ<br />အီလက္ထေရာနစ္ ခလုတ္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ထားရမယ္... ။<br /><br />ကေလးေရ...<br />မ်က္၀န္းေတြကိုဖတ္တတ္ၿပီလား...<br />ေယာင္မွားသံသယေတြသာရရိွခဲ့<br />ယုံၾကည္မႈေတြဟာ... အိပ္ရာမထႏိုင္ၾကေသးဘူး<br />မူးယစ္ေနတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူးေလ... ။<br /><br />ကေလးေရ...<br />ႏွလုံးသားေတြေပ်ာက္ေနတယ္<br />ဘယ္သူမ်ားခိုးယူသြားပါလိမ့္<br />တစ္ေယာက္တည္းကလား...<br />အမ်ားႀကီးကလား...<br />ႏွလုံးသားေတြကိုရွာေဖြဖို႔<br />ႏွလုံးသားမ်ားစြာ ဖြင့္ရွာရေတာ့မွာ။<br /><br />ကေလးေရ...<br />ပန္းေတြကိုခိုးခူးမထားနဲ႔ေနာ္<br />အေပ်ာ္ဆိုတာတခဏ...<br />ေၾကြက်သြားတဲ့ပန္းပြင့္ေတြလိုပဲ<br />ထာ၀ရမတည္ၿမဲဘူး<br />ဆူးစူးတတ္ေသးတယ္... ။<br /><br />ကေလးေရ...<br />အိပ္မက္ေတြကိုေတာ့<br />ခ်ဳိးမေကြ႕ခဲ့လိုက္ပါနဲ႔<br />ပစၥဳပၸန္ရဲ႕အရိွတရား<br />ခါးသက္လြန္းလွပါတယ္...<br />တြယ္ၿငိေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘဲ<br />ခြာခ်မရႏိုင္ခဲ့...<br />ကိုယ္တို႔ရဲ႕အေဆာင္အျဖစ္<br />အိပ္မက္ေတြကိုပဲ ခ်စ္ရေတာ့မွာ... ။<br /><br />ကေလးေရ...<br />ခႏၲီစတရား... တဲ့<br />ပညာရိွစကားနဲ႔သာဆုိခဲ့ရ<br />သက္သာရာရေအာင္ေလ...<br />အမွန္က... အားမတန္၊ မာန္ခ်... တဲ့<br />အဲဒါေတြနဲ႔ပဲ<br />ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လွည့္စားေနခဲ့ရ<br />တစ္ဘ၀စာမို႔သာေနာ္... ။<br /><br />ကေလးေရ...<br />သင္ခန္းစာေတြေလ...<br />သင္ခန္းစာေတြ...<br />ပ်ားရည္ဖြပ္ထားရသလိုပါပဲ<br />အရသာကေတာ့ခ်ဳိပါရဲ႕...<br />ဒါေပမယ့္... ဒဏ္ရာေတြက နာက်င္လြန္းတယ္။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />၀၁.၀၈.၁၉၉၄<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137624903206568232006-01-19T06:54:00.000+08:002006-01-19T06:55:03.206+08:00အိပ္မက္အိပ္မက္<br /><br /><br />သိပ္ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး<br />ေလ႐ူးေတြတုိက္ေနတဲ့ေႏြဦးလို<br />မငိုဘဲမ်က္ရည္က်ေန႐ုံပါပဲ...<br />ရြက္၀ါေတြေၾကြေနသလိုေပါ့... ။<br />ရွပ္တုိက္ေျပးလႊားေနရတဲ့ေျမျပင္<br />မင္းရင္ခြင္ျဖစ္သင့္ေစခ်င္ခဲ့<br />အိပ္မက္ရဲ႕အျပင္ဘက္<br />ေျခတစ္ဖက္မွမခ်ႏိုင္ေသးသေရြ႕ေတာ့<br />ဦးေမာ့ေနေသးတဲ့မာနတခ်ဳိ႕ဟာ<br />ေ၀းကြာျခင္းရာသီထဲ<br />စိမ္းေ၀ဆဲျဖစ္ေနဦးမွာ... ။<br />အီေကြတာရပ္၀န္းက<br />အၿမဲစိမ္းသစ္ေတာေတြရဲ႕အတြင္းဘက္<br />တစ္ခ်က္ေလာက္ေစာင္းငဲ့ၾကည့္စမ္းပါ<br />ရြက္၀ါတခ်ဳိ႕<br />စိမ့္၀င္သြားခဲ့တဲ့ေျမျပင္<br />ရင္ခြင္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ရင္။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137624696532939402006-01-19T06:50:00.000+08:002006-01-19T06:51:36.533+08:00သိုးတစ္ေကာင္ရဲ႕ဒ႑ာရီသိုးတစ္ေကာင္ရဲ႕ဒ႑ာရီ<br /><br /><br />တကယ္တမ္းက်ေတာ့<br />ငါ့လက္က ဖိတ္က်သြားတဲ့သစၥာတရား<br />သိပ္မမ်ားပါဘူး ခ်စ္သူ<br />လူမည္႐ုံေလးပါ။<br />ေတြ႕လား...<br />ေမတၱာတရား... ေရွ႕ထားဟန္ျပရင္ပဲ<br />လူရာမ၀င္ေတာ့သလို<br />မ်က္ႏွာညိဳျပေနလုိက္ၾကတာ...<br />ၾကာလာေတာ့လည္း...<br />သိုးမည္းေတြထဲ ျဖဴေနသူ<br />အလယ္လူအျပစ္ျဖစ္မွာစိုးလို႔<br />မိုးခါးေရတစ္ခြက္<br />ခပ္သြက္သြက္ေမာ့ေသာက္လုိက္တယ္။<br />ၾကမ္းတမ္းစြာစီး၀င္သြား<br />ႏွလုံးသားတစ္ေလ်ွာက္<br />ေဖာက္ျပန္မႈတုိ႔႐ုန္းထ<br />ဘ၀သိကၡာ...<br />ငါ... ျပန္မရႏိုင္ေတာ့ပါလား။<br />ခ်စ္သူေရ<br />ကိုယ့္ကိုခြင့္မလႊတ္လိုက္ပါနဲ႔။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />ရင္ခုန္ပြင့္၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၁၉၉၃<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137624565417596562006-01-19T06:48:00.000+08:002006-01-19T06:49:25.416+08:00ပန္းေလွပန္းေလွ<br /><br /><br />ေမာ့ၾကည့္ေနဆဲမွာ<br />တိမ္တစ္စဟာေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့<br />နာက်င္ကိုက္ခဲမႈေတြသာ<br />ရင္မွာက်န္ရစ္<br />ျပန္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြကိုေတာ့<br />ၾကိဳးေလ်ာ့ဂစ္တာတစ္လက္လို<br />ျပန္ညႇိဖို႔ ၾကိဳးစားေနမိ...<br />အသိတရားလက္လြတ္စြာေလ... ။<br />မ်ားလိုက္တဲ့မာယာေတြ<br />ကမၻာေျမက<br />ဘာလုိ႔မ်ားလက္ခံထားတာပါလိမ့္<br />ၿငိမ့္ၿငိမ့္သာသာစီးေမ်ာေနတဲ့<br />ပန္းေလွေတြ<br />ပန္းတိုင္ကိုအတူေရာက္ကာ<br />ေပ်ာ္ႏိုင္ၾကမွာလို႔<br />ဘာလို႔မ်ားမိုက္မဲစြာ<br />လက္ခံထားခဲ့မိတာပါလိမ့္။<br />ခရီးရဲ႕တစ္ဖက္တစ္ခ်က္<br />၀ဲဂယက္ေတြ...<br />ကမ္းေျခ ၿမိဳ႕ေတြ<br />ၿပီးေတာ့... တိုက္ခုိက္ခံရမႈေတြ<br />ဒါေတြကို<br />ဘာလုိ႔ေမ့ထားခဲ့မိတာပါလိမ့္။<br />သတိ၀င္လာခ်ိန္မွာ<br />ပန္းေလွမ်ားစြာ<br />တခ်ဳိ႕... ကမ္းကပ္ခဲ့ၾက<br />တခ်ဳိ႔... နစ္ၿမဳပ္ခဲ့ၾက<br />တခ်ဳိ႕... အတူစီးေမ်ာဆဲ<br />မ်က္၀န္းအသိထဲ<br />မၾကည္လင္စြာ... ။<br />ဟင့္အင္း<br />အဲဒါ...<br />ပန္းေလွေပၚက မိုးေရစက္ေတြမဟုတ္ပါဘူး<br />ကၽြန္မရဲ႕မ်က္ရည္ေတြပါပဲ... ။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />မေဟသီ၊ ေမ၊ ၁၉၉၆။<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137624481625683532006-01-19T06:47:00.000+08:002006-01-19T06:48:01.626+08:00သူေယာင္ေန႔မ်ားသူေယာင္ေန႔မ်ား<br /><br /><br />ဘာအာမခံခ်က္ေတြမွေပးမထားတဲ့<br />မနက္ျဖန္ေတြကိုပဲ က်ဳပ္တို႔ေမ်ွာ္လင့္<br />အခြင့္အေရးတစ္ခုတေလမ်ား<br />မ်က္စိလည္လမ္းမွား... ပါလာေလမလားလို႔... ။<br />ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္အသစ္စက္စက္ေတြနဲ႔<br />စိစိညက္ညက္ေၾကေနတဲ့ရင္ခြင္<br />ဘ၀င္မ်ားေတာင္ျမင့္ေနေသး<br />မေရာက္လာေသးတဲ့မနက္ျဖန္ဟာ...<br />မဟာအခြင့္အေရးသစ္ေတြကိုပဲ<br />ခ်စ္ျမတ္ခြင့္ေပးေတာ့မေယာင္နဲ႔... ။<br />တည္းတည္းမ်ွင္မ်ွင္က်န္ေနတဲ့<br />ရွင္သန္ေနထိုင္မႈကို<br />အင္မတန္ထုထည္ႀကီးသေယာင္ဖန္ဆင္း<br />ခပ္တင္းတင္းနဲ႔...<br />မနက္ျဖန္ေတြကို လုိက္လံခူးဆြတ္ေနလိုက္တာ<br />အ႐ူးအမူးပါပဲ။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />၂၁.၀၄.၁၉၉၄<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137624367238297272006-01-19T06:45:00.000+08:002006-01-19T06:46:07.240+08:00မျပန္ခ်င္တဲ့လမ္းမျပန္ခ်င္တဲ့လမ္း<br /><br /><br />လွပအိပ္မက္ရွည္ေတြနဲ႔<br />က်ဆုံးေနခဲ့ရတဲ့ညမ်ား<br />အျပင္းစားေနာင္တေတြကို<br />မ်ဳိခ်ခိုင္းေနတယ္... ။<br />ရီေ၀စြာမူးယစ္လုိက္ပါကဲြ႕<br />ဒီလိုျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့တာ မဟုတ္လား<br />ခက္ေတာ့ခက္သားေနာ္...<br />ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရ<br />ကံေကာင္းျခင္းဘက္ကလည္း လာဦးမွေပါ့... ။<br />အဲဒါ... က်ဳပ္မရလိုက္တဲ့အရာ<br />မအံ့ၾသလိုက္ပါနဲ႔ ... ။<br />အႀကိမ္မ်ားစြာလႈပ္ႏႈိးခဲ့ရ<br />(ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္...)<br />ႏိုးထလုိက္တဲ့အခါမွာ<br />အသားမက်စြာပါဘဲ...<br />စူးရဲတဲ့ေနျခည္ေအာက္<br />ေနာက္က်ေနခဲ့ၿပီထင္ရဲ႕ ... ။<br />ကိုယ္လက္သန႔္စင္လိုက္ၾက<br />မွန္ေရွ႕ကမခြာႏိုင္ၾက<br />ဒီလိုနဲ႔<br />ေန၀င္သြားရ...<br />ၾကံဳံရဦးမယ့္ညေတြမွာ<br />လွပတဲ့အိပ္မက္ရွည္ေတြ...<br />ေ၀းေ၀းေနၾကစမ္းပါ...<br />ဒီမွာ...<br />ေနာင္တ ဟာ<br />ဒဏ္ရာ ရဲ႕ အမာရြတ္ တဲ့<br />လမ္းခုလပ္က လွည့္မျပန္ခ်င္ပါဘူး။ ။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />၀၂.၀၆.၁၉၉၄<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137624269998445882006-01-19T06:43:00.000+08:002006-01-19T06:44:30.000+08:00ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္<br /><br /><br />ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္သြားျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘဲ...<br />ငါတို႔လုိက္ပါသြားၾကရမွာ...<br />အဲဒါ... ရာဇ၀င္သစ္ေရးသားၾကဖို႔သက္သက္ မဟုတ္ၾကဘူး<br />ထူးခတ္ထားတဲ့၀တၱရားသက္သက္ေၾကာင့္လည္း မဟုတ္ၾကဘူး<br />႐ူးသြပ္မသြားျခင္းရဲ႕သက္ေသလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး<br />ကမၻာဦးတည္းက ျဖစ္တည္လာခဲ့တာ...<br />ဘယ္မွာလာ... လြန္ဆန္၀ံ့လို႔လဲ<br />ယုံတယ္ေလ...<br />က်ဳပ္တုိ႔ေတြဟာ...<br />မဟာသူရဲေကာင္းေတြမဟုတ္ခဲ့ၾကေတာင္မွ<br />ေနာက္ဆုတ္လွည့္ျပန္ခဲ့ၾကမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ<br />ဒါေပမယ့္...<br />အနာဂတ္ကိုဖြဖြဆုပ္ကိုင္...<br />ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့ဆႏၵတစ္ခုတည္းနဲ႔တင္<br />က်ဳပ္တို႔ ရာဇ၀င္ေတြစြန္းေပရစ္ခဲ့ေတာ့မယ္<br />အၿပီးသတ္ေဆးျခယ္လိုက္ၾကပါကဲြ႕...<br />မၾကာခင္တုိက္ပဲြစေတာ့မွာေလ...<br />သူရဲေကာင္းတို႔ေရ...<br />က်ဳပ္တို႔ေတြရဲ႕ႏွလုံးသားမ်ား<br />ဘာေတြနဲ႔မ်ား... ထုဆစ္ပုံသြင္းထားခဲ့ၾကမလဲ... ။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />၁၉၉၅<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137624093780951282006-01-19T06:40:00.000+08:002006-01-19T06:41:33.780+08:00ကလဲ့စားကလဲ့စား<br /><br /><br /><br />က်ဆုံးခန္းေပါ့ ...<br />ကယ္တင္လိုက္ရ<br />အားနာပါးနာ ... ။<br />တကယ္တမ္းက<br />အရသာခံၾကည့္ခ်င္တာပါ<br />ဒါေပမယ့္...<br />သမင္ေတြ...<br />ေရထင္တာလည္းမေျပာနဲ႔ေလ...<br />တံလ်ွပ္ ဆိုတာ<br />ေႏြ မွာမွ ရိွတာမဟုတ္ဘူး<br />အဲဒီ... ဦးေခါင္းႀကီးထဲမွာလည္းရိွတယ္...<br />သုံးရာသီအၿပံဳးနဲ႔<br />ေရ ထင္ရတဲ့ ကယ္တင္ရွင္ႀကီးလုပ္ခဲ့တာေလ ... ။<br />အားနာမေနပါနဲ႔<br />ငါႏိုင္ခဲ့တာ<br />ေသခ်ာပါတယ္... ။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />၀၈.၀၄.၁၉၉၅<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137624005018229632006-01-19T06:38:00.000+08:002006-01-19T06:40:05.020+08:00တေစၦမရိွတဲ့တုိင္းျပည္တေစၦမရိွတဲ့တုိင္းျပည္<br /><br /><br /><br />လမ္းေၾကာင္းေတြကို<br />အေပၚစီးကၾကည့္တတ္တဲ့<br />ငွက္ေတြကလမ္းမွား... ။<br />လမ္းဝကိလမ္းၾကား<br />ေျပးလႊားေနတဲ့ အကန္းတစ္သိုက္က်<br />ကံေကာင္းလိုက္ၾကပုံမ်ား<br />ခလုတ္လည္း မရိွၾက<br />ဆူးလည္း မထိၾက... ။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />၂၆.၀၆.၁၉၉၅<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137623883889517112006-01-19T06:35:00.000+08:002006-01-19T06:38:03.890+08:00ေသသပ္က်နစြာေနၾကတ္သြားေသာေန႔တစ္ေန႔ေသသပ္က်နစြာေနၾကတ္သြားေသာေန႔တစ္ေန႔<br /><br /><br /><br />ခပ္ညံ့ညံ့႐ုပ္ရွင္ကားတခ်ဳိ႕ထဲက...<br />နိမိတ္ျပ... ျပကြက္လို<br />ဖန္ခြက္တစ္လုံး ခြမ္းခနဲ က်ကဲြ...<br />ဖ႐ိုဖရဲလြင့္စင္ေၾကမြမႈဟာ<br />ကၽြန္မကမၻာျဖစ္လို႔ ... ။<br />လ်ွပ္စစ္ဝကိးတစ္ေလ်ွာက္<br />စီးဆင္းလာတဲ့အသံ<br />သံသယ၀င္မိျခင္းပထမ<br />ကၽြန္မ...<br />ယုံၾကည္လို႔မရခဲ့ဘူးေပါ့ ... ။<br />သိပ္ေသခ်ာခဲ့သတဲ့<br />ဆဲြအားမဲ့သြားတဲ့ကတၱရာလမ္းမရဲ႕အနက္ထည္<br />ဘယ္ေတာ့မွျပန္မရႏိုင္တဲ့ဆုံး႐ႈံးမႈ<br />တစ္စုံတစ္ခုမွ မွာၾကားမသြားတဲ့သူငယ္ခ်င္း...<br />ကၽြန္မရင္တြင္းမွာ စစ္ေတြခင္းလို႔<br />သူငယ္ခ်င္းကို ျပန္လုေနမိတယ္<br />ဘယ္လိုစာတန္နတ္ဆိုးကမ်ား<br />လွည့္စား... ေျခမြ... ထားခဲ့ၾကတာပါလိမ့္။<br />ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ဆဲေရးပစ္လုိက္ဖို႔<br />တံခါးအဖြင့္မွာ...<br />အဲဒီမိုးေတြက...<br />ရြာလို႔ေကာင္းတုန္း...<br />ပ်စ္ခၽြဲခဲၽြ...<br />အျဖဴရင့္ေရာင္မိုးစက္မ်ား<br />ဒရေဟာသြန္းက်ဲရြာခ်<br />နတ္ဆိုးတစ္ပါးအမူးလြန္အန္ခ်လိုက္သလို<br />မိစၦာအလိုေတြပါ<br />ေရာေႏွာပါလာခဲ့ေတာ့တာေပါ့... ။<br />ကီးေလ်ာ့ဂစ္တာတစ္လက္ရယ္<br />အသစ္စက္စက္ ခႏၶာေဗဒစာအုပ္ရယ္<br />ကဗ်ာေတြအေပၚခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ရယ္<br />တစ္၀က္စီပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့အနာဂတ္ရယ္<br />သားေပ်ာက္ေတးနဲ႔မိခင္ရယ္...<br />ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အမွန္တရားရယ္<br />အလန္႔တၾကား...<br />ကၽြန္မ ငိုမိတာ... ဆန္းလား... ။<br />ပဲခူးေကာလိပ္အလြန္ေလးသံၾကိဳး<br />အစိုးမရတဲ့မုိးရယ္<br />ပန္းတစ္ပြင့္မွမက်န္တဲ့<br />ပါးလ်တာယာအိုရယ္<br />ဆဲြအားမဲ့အနက္ထည္လမ္းမႀကီးရယ္<br />ၿပီးေတာ့... တာ၀န္မဲ့အရက္တစ္ခြက္ရယ္<br />ငယ္အိပ္မက္ေတြအားလုံးလြင့္စင္ကြယ္...<br />ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္း၀ိညာဥ္... ငိုေရာ့မယ္... ။<br />ေသသပ္က်နစြာ ေနၾကတ္ေသာေန႔တစ္ေန႔<br />မိုးသားတိမ္လိပ္တို႔ တရိပ္ရိပ္ၿပိဳက်<br />ကၽြန္မရဲ႕မိုးေရစက္ေတြ...<br />မင္း ေရ...<br />မိုးစစ္စစ္ေတြက ခုမွရြာတာ... ။<br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />ေရႊ၀တ္မႈန္၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ၁၉၉၅။<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137623484578757092006-01-19T06:28:00.000+08:002006-01-19T06:31:24.580+08:00ပဲြၾကည့္ပရိသတ္ပဲြၾကည့္ပရိသတ္<br /><br /><br /><br />အဲဒီ... အနာတရေကာင္းကင္ျပင္နဲ႔<br />ေဟာဒီ... တစ္လမ္းသြားဟိုင္းေ၀းလမ္းမႀကီးရဲ႕<br />ဆက္စပ္မႈခပ္မြဲမဲြမွာ...<br />ငါဟာ... ေက်ာခင္းခံေပးထားတဲ့<br />တံတားအိုတစ္စင္းေပါ့ ... ။<br />အေျခမခုိင္တဲ့တိက်မႈေတြနဲ႔ဖဲြ႕စည္း<br />အခန္႔မသင့္ထူးခတ္ခံလုိက္ရမႈမွာ...<br />ငါဟာ... တံတားတစ္စင္းျဖစ္ခဲ့တာကဲြ႕...<br />ခ်စ္သူရယ္...<br />မင္းရဲ႕ေျခလွမ္းဖြဖြေလးေတြနဲ႔<br />ျဖတ္သန္းေလ်ွာက္နင္းသြားလုိက္စမ္းပါ ... ။<br />ငါ့ရင္၀ေပၚျဖတ္သန္းသြားရင္း...<br />ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာသံေတြၾကားခဲ့ရ<br />ငါ့မွာေတာ့ လုိက္လံတုပလို႔ ေကာင္းတုန္းပါပဲ...<br />ငါ့ရင္၀ေပၚ ျဖတ္သန္းသြားရင္း<br />ေျခသံျပင္းျပင္းနဲ႔ နင္းေလ်ွာက္သြားခဲ့ၾက<br />ငါ့မွာေတာ့... ခႏၲီစေတြမ်ားမ်ားလာခဲ့<br />ငါ့ရင္၀ေပၚျဖတ္သန္းသြားရင္း<br />သံစဥ္ေတးခ်င္းေတြျဖစ္တည္သြားၾက<br />ငါ့မွာေတာ့ မ်က္ရည္စေတြစြတ္စိုလာခဲ့<br />ငါ့ရင္၀ေပၚ ျဖတ္သန္းသြားရင္း<br />........... ............ ...........<br />ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔မဟုတ္ဘူး<br />မျဖစ္မေနမ်က္၀န္းေတြရဲ႕တည္ရိွရာ<br />ငါ့ရင္၀ဟာဖ႐ိုဖရဲနဲ႔<br />ေကာင္းကင္နဲ႔လမ္းမအၾကား...<br />ငါ... ဘာလို႔မ်ား...<br />တျဖည္းျဖည္းမႈန္၀ါးမသြားရတာတဲ့လဲ ... ။<br />ရင္၀မွာ...<br />သံခၽြန္ေတြစိုက္ခင္းဆက္စပ္ထားတာေတာင္<br />ေႏွာင္ၾကိဳးေတြက တည္းတည္းေလးပဲက်န္ေတာ့တယ္...<br />ယိုင္နဲ႔ၿပိဳလဲလုလုနဲ႔...<br />သကၠရာဇ္မ်ားစြာ ...<br />.....................<br />ျပင္ဆင္ခြင့္ကလည္း မရိွ<br />ရင္ကလည္းမခ်ိေတာ့<br />ဘယ္အခ်ိန္ကားလိပ္ခ်မလဲဘဲ...<br />ရင္တမမနဲ႔ၾကည့္ေနရေတာ့တယ္။<br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />(၁၉၉၅)<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137623248590240282006-01-19T06:26:00.000+08:002006-01-19T06:27:28.590+08:00အိပ္စက္ျခင္းခရီးရွည္၏အစအိပ္စက္ျခင္းခရီးရွည္၏အစ<br /><br /><br /><br />အာ႐ုံေတြကေ၀၀ါးလို႔<br />ေမ်ွာ္လင့္ျခင္းေတြကေအးစက္<br />ခပ္သြက္သြက္သြားေနတဲ့ေန႔ရက္မ်ား<br />တားဆီးရပ္တန္႔ထားခ်င္သလိုလို<br />ျမန္ျမန္ပဲကုန္ဆုံးေစခ်င္သလိုလို... နဲ႔<br />ဘ၀တစ္ခုရဲ႕အဆုံး<br />ဘယ္လုိနိဂုံးခ်ဳပ္ခဲ့ရမလဲ.... ။<br />ခ်စ္ခင္ျခင္း၊ တြယ္တာျခင္း၊ သံေယာဇဥ္<br />သည္ေျမျပင္ထက္က်န္ရစ္<br />ေမ့ပစ္လိုက္ၾကမွာလည္း စိုးသလို<br />ေမ့လို႔မရၾကမွာလည္း စိုးသလို... နဲ႔<br />ရထားတစ္စင္းရဲ႕ခရီးလမ္းဆုံးၿမိဳ႕<br />တိတ္ဆိတ္လို႔၊ ၿငိမ္သက္လို႔၊ ေအးစက္လို႔<br />အိပ္မက္တခ်ဳိ႕ထဲကလို... ။<br />ကၽြန္မသြားေတာ့မယ္<br />ႏႈတ္ဆက္ခဲ့တာလား<br />ႏႈတ္ဆက္လုိက္ရတာလား<br />ႏႈတ္ဆက္ခ်င္လို႔မ်ားလား....<br />ဟင့္အင္း... တစ္ခုမွမဟုတ္ဘူး...<br />ကံတရားေရ...<br />စည္း၀ိုင္းထဲမွာသာဆို...<br />ခင္ဗ်ားကို... အလဲထိုးခဲ့တယ္... ။<br />ကမၻာမွာ<br />ဘယ္သူမွပုံေဖာ္လို႔မရေသးတဲ့<br />ထာ၀ရရွင္သန္ျခင္း<br />ကၽြန္မခ်ဥ္ျခင္းျဖစ္မိသလား... (သံသယ)<br />ဒါေပမယ့္... ခုေတာ့...<br />အေရာင္ျပယ္စၿပဳေနတဲ့<br />မၿပီးေသးတဲ့ပန္းခ်ီကား<br />ကၽြန္မ လက္စသပ္သြားရဦးမယ္ ... ။<br />ရင့္မႈိင္းမႈိင္းေဆးေရာင္ေတြရဲ႕အဆုံး<br />ေရာ့ရဲသြားတဲ့စုတ္ခ်က္<br />ၿငိမ္သက္သြားတဲ့မွတ္တုိင္<br />အရြယ္မတိုင္ခင္ေၾကြလြင့္<br />ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႕ဒ႑ာရီ<br />အိုင္ထြန္းစီးဆင္းလာတဲ့ မ်က္ရည္စက္<br />လမ္းတစ္၀က္မွာပဲရပ္တံ့<br />ပ်ံ႕လြင့္လာတဲ့႐ႈိက္သံမ်ား<br />ကၽြန္မ၀ိညာဥ္အားႏွိပ္စက္<br />ေအးစက္တုန္ရီ<br />မပီျပင္တဲ့ခရီးဆုံးၿမိဳ႕တံခါး<br />တအားဆဲြပိတ္...<br />ကၽြန္မ... မ်က္စိမွိတ္လိုက္ရၿပီေလ။ ။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137622886636621382006-01-19T06:20:00.000+08:002006-01-19T06:21:26.636+08:00စက္တင္ဘာစက္တင္ဘာ<br /><br /><br /><br />ေတာ္သလင္းေန... တဲ့<br />ပုစြန္ေတြေသၾကတာေပါ့ ... ။<br />စြတ္စိုမႈရာသီရဲ႕အစြန္းနား<br />မ်က္ရည္ေတြကို ကုန္စင္ေအာင္ခါခ်<br />ဘာမွမသိသလို ေရွ႕ကို ခရီးဆက္ဖို႔တာစူ<br />ေနာက္ဆုံးျပာက်ေနတဲ့ ဆည္းဆာရိပ္မွာ<br />ဆူးမဲ့ႏွင္းဆီေတြဟာရွင္သန္<br />ျပန္မလာေတာ့မယ့္<br />သူ႔ရဲ႕ရနံ႔ေတြအေၾကာင္း... သီခ်င္းဖဲြ႕ဆို... ။<br />အလို...<br />ဟိုကလာေနတာ...<br />ငါ့ညီအစ္ကိုေတာ္ေတြမဟုတ္လား<br />အက်ႌေတြေပၚမွာ ႏွင္းစက္ေတြရႊဲရႊဲစိုလို႔<br />မငိုၾကပါနဲ႔<br />ငါ... ျပန္လာတဲ့အခါ...<br />၀မ္းသာအားရ ဝကိမယ့္သူေတြ<br />တစ္ေတာလုံး တစ္ေတာင္လုံး<br />ရိွေနရဲ႕ ။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />စာေပဂ်ာနယ္ 96<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137622743449663092006-01-19T06:17:00.000+08:002006-01-19T06:19:03.450+08:00ေမေမ<br /><br /><br />ေနတစ္စင္းထဲမို႔သာ<br />ငါ့မွာေတာ့...<br />ရက္စက္စြာေလာင္ကၽြမ္းခံခဲ့ရေပါ့။<br />ေျခာက္ေသြ႕ကဲြအက္<br />ပတ္ၾကားအက္ေတြက<br />စိတၱဇဆန္ဆန္လွပလို႔ ...။<br />အားရပါးရေအာ္ဟစ္<br />ငိုေၾကြးပစ္လိုက္ေတာ့မယ္<br />ၾကားလား ...........<br />နာက်င္မႈရဲ႕ေတာ္လဲသံ<br />မခံမရပ္ႏိုင္တဲ့ အုံ႔ဆုိင္းဆိုင္းမ်က္ႏွာျပင္<br />မၾကာခင္<br />မ်က္ရည္ေတြက်လာေတာ့မယ္။ ။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />၁၅.၀၂.၁၉၉၆<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137622645734057102006-01-19T06:16:00.000+08:002006-01-19T06:17:25.736+08:00က်ဆုံးျခင္းက်ဆုံးျခင္း<br /><br /><br /><br />အသံမ်ား<br />အားေပ်ာ့ပ်က္စီးသြားခဲ့သည့္တိုင္<br />ပဲ့တင္ထပ္က်န္ေနႏိုင္ရန္<br />ေတာင္နံရံႏွစ္ခုၾကားေရာက္ေနခဲ့တဲ့<br />ငါ့ရဲ႕အျပစ္သာပ ... ။<br />သဘာ၀ တဲ့<br />ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ဘ၀ထဲေရာက္ေနေတာ့မွမ်ား...<br />အားနာပါးနာ ...........<br />မၾကာခဏသံေယာင္လုိက္ရပါမ်ားေတာ့<br />ေတာင္ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြကိုေတာင္ အားနာလာတယ္။<br />ပဲ့တင္သံမ်ား<br />ကုန္ဆုံးပ်က္သုဥ္းသြားခဲ့သည့္တိုင္<br />မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ဦးေႏွာက္ႀကီးက<br />သိုမွီးထားခဲ့တဲ့<br />နားရည္၀အသံမ်ား<br />ပန္းခ်ီျပပဲြမ်ားလို... ။<br /><br />အလို....<br />ဘုရားသခင္ငဲ့<br />ေကာင္းခ်ီးႏွစ္ခုပဲေပးခဲ့ပါ... ။<br />ႏွလုံးသားနဲ႔<br />အဆက္ျဖတ္ထားတဲ့ မ်က္၀န္းတစ္စုံ<br />ရင္မခုန္သာ႐ုံေလး...<br />ဦးေႏွာက္ႀကီးနဲ႔<br />ပဲြႀကီးပဲြေကာင္းျဖစ္ထားတဲ့ နားတစ္စုံ<br />မထုံတတ္ေသးျဖစ္႐ုံေလး... ။<br /><br />မေနာ္ဟရီ<br /><br />ဟန္သစ္၊ ဂ်ဴလိုင္၊ ၁၉၉၇။<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137622572165219432006-01-19T06:14:00.000+08:002006-01-19T06:16:12.166+08:00မီးျပတိုက္အလြန္မီးျပတိုက္အလြန္<br /><br /><br /><br />အလင္းမဲ့ယိုင္လင္းတန္း<br />ငါ့ခႏၶာကိုယ္ကို<br />ထြင္းေဖာက္ျဖတ္သန္းသြားတယ္။<br />ၾကားေနက်အသံေတြရဲ႕ျမင္ကြင္း<br />သိပ္မရွင္းလင္းခ်င္ေတာ့ဘူး ... ။<br />ပုံမက်ပန္းမက်နဲ႔သဘာ၀ႀကီးကို<br />ထုဆစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့<br />ငါ့ရဲ႕အျပစ္သာပ ... ။<br />အဲဒီသစ္ပင္ေတြကို ငါစိုက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး<br />အဲဒီမိုးေရစက္ေတြ ငါ့ေၾကာင့္ရြာတာ မဟုတ္ဘူး<br />အဲဒီျမဴေတြ အုံ႔ဆုိင္းပိတ္ဆို႔ေနတာ ငါ့ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး<br />အဲဒီ ေန ပူေလာင္ေျခာက္သေယာင္းေစတာ ငါ့ေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး<br />ဘာဆိုဘာမွ ၿပဳျပင္ဖန္တီးဖို႔<br />မစြမ္းခဲ့တဲ့ ငါ... ပါကြယ္။<br />ကံၾကမၼာ တဲ့<br />ဓားစာခံသက္သက္ေကာင္ေပါ့<br />ပစ္ေပါက္ခံထားရတဲ့ ဓားခ်က္ေတြ<br />ျပင္းထန္တဲ့လက္သီးခ်က္ေတြျပည့္ႏွက္<br />ေသြးပ်က္ေနတဲ့ၾကားထဲက<br />ႀကီးမားေနေသးတဲ့ ခႏၲီစ...<br />ငါ... အံ့ၾသမေနေတာ့ပါဘူး ... ။<br />ရာစုႏွစ္တစ္ႏွစ္ကို<br />ေသြး႐ိုးသား႐ိုး ၿပဳစားခ်င္ခဲ့သူပါ<br />စၾက၀ဠာရဲ႕အျမင့္ဆုံးလမ္းမွာ<br />ပ်ံသန္းရင္းေတးဆို<br />သံလြင္ခက္ငိုတဲ့ညေတြ<br />ကုန္ပါေစေတာ့ ... ။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />၀၅.၀၆.၁၉၉၆<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137622428489580972006-01-19T06:13:00.000+08:002006-01-19T06:13:48.490+08:00အမ်ားကေျပာတဲ့မိုက္မဲျခင္းေတြရယ္အမ်ားကေျပာတဲ့မိုက္မဲျခင္းေတြရယ္<br /><br /><br />အိမ္ကေလးရယ္ ... ငါရယ္ ...<br />အျမင္မဲ့<br />ယိုင္နဲ႔ေနခဲ့တဲ့ငါ့အိမ္ကေလး<br />က်ားကန္ျခင္းမဲ့ ... ။<br />အမ်ားကေျပာတဲ့<br />မုိက္မဲျခင္းေတြကိုသာ<br />အိမ္ကေလးရဲ႕ပတ္ပတ္လည္မွာ<br />ဆင့္စီထားခဲ့ရ<br />ငါ့ဦးေခါင္းကေတာ့<br />ဘာမဆိုေျပးတုိက္ပစ္လုိက္ဖို႔<br />မာနေတြနဲ႔ မာေက်ာေနခဲ့။<br />အိမ္ကေလး...<br />ငါ... အေ၀းႀကီးထိ<br />ခရီးဆက္ရဦးမွာ ...<br />ရာသီဥတုဒဏ္ေတြ နတ္ဆိုးေတြရဲ႕အေမွာင့္ပေယာဂေတြ...<br />အၿမဲစိမ္းသစ္ေတာႀကီးေတြ ... လက္ၫႈိးေတြ...<br />အမ်ားႀကီးဝကံရဦးမွာ ...<br />ငါ့မွာကာရန္ေပးစရာဆိုလို႔<br />အမ်ားကေျပာတဲ့ မိုက္မဲျခင္းေတြသာရိွရဲ႕။<br />မင္း... မျမင္ရတဲ့အိပ္မက္ေတြနဲ႔<br />ငါ... ေလာကကို ေမ့ေလ်ာ့ေနမိတဲ့အခါတုိင္း<br />ညစာမဲ့... ေနေရာင္မဲ့ ... မင္းအတြက္<br />ငါ့အိပ္မက္ေတြဟာ ေဆးဖက္မ၀င္ႏိုင္တဲ့အခါတုိင္း<br />မိုးစက္ေတြ ... ကံ့ေကာ္ရနံ႔ေတြ<br />စိန္ပန္းေၾကြေတြ... ေရတမာေတြၾကား<br /><br />ငါ... နာဖ်ားေနတဲ့အခါတုိင္း...<br />အမ်ားကေျပာတဲ့<br />မိုက္မဲျခင္းေတြရဲ႕အဆိပ္သင့္တဲ့ဒဏ္<br />ငါခံရတုိင္း...<br />အမ်ားၾကိဳက္စကားလုံးေတြနဲ႔<br />မင္းကို ...<br />က်ားကန္မေပးႏိုင္ခဲ့တာ<br />ခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့ပါ ... ။<br />ေလာကမွာ ဘာအလိုအပ္ဆုံးလဲ ...<br />သိကၡာ<br />ပညာ<br />မာန<br />ေဆာက္တည္ရာမရ ရြတ္ဆိုေနခဲ့တဲ့<br />ေမးခြန္းေတြလည္း ပ်ံ႕က်ဲ<br />အိမ္ကေလးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ<br />လွဲက်င္းပစ္လုိက္ဖို႔ရာကလည္း ... မျဖစ္ႏိုင္<br />ရွင္းလင္းျပဖို႔ရာကလည္း မျဖစ္ေသး<br />ရာဇ၀င္သစ္ေတြ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနခဲ့ ။<br /><br />အမွားအယြင္းေတြရဲ႕သားေကာင္<br />အမွန္တရားရဲ႕ေနာက္ေတာ္ပါး<br />ပါးနပ္မႈရိွရက္နဲ႔ အသုံးမခ်သူေလ ...<br />ခုေတာ့လည္း ...<br />သုံ႔ပန္းလုံးလုံးကိုျဖစ္လို႔ ... ။<br />ရြက္ေၾကြေတြလုိ<br />ဦးတည္ရာမဲ့လြင့္ေမ်ာပစ္လိုက္ခ်င္ရဲ႕<br />ဒါေပမယ့္ ...<br />ယုိင္နဲ႔ေနေသးတဲ့<br />ငါ့အိမ္ကေလးကို<br />ငါဘယ္လုိပစ္ခြာသြားရက္ပါ့မလဲ...<br />အမ်ားကေျပာတဲ့<br />မိုက္မဲျခင္းေတြသာ<br />ခရီးရွည္ေနခဲ့ေပါ့ ... ။<br />ခုဆိုရင္ ...<br />ငါရယ္ ...<br />ငါ့အိမ္ကေလးရယ္<br />အမ်ားကေျပာတဲ့ မိုက္မဲျခင္းေတြရယ္<br />အမ်ားကေျပာတဲ့ မိုက္မဲျခင္းေတြရယ္<br />ငါ့အိမ္ကေလးရယ္<br />ငါရယ္ ......<br />မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ....<br />ရာစုမ်ားစြာတိုင္ထိ ။<br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137622107588466682006-01-19T06:07:00.000+08:002006-01-19T06:08:27.590+08:00ျမစ္က်ဥ္းျမစ္က်ဥ္း<br /><br /><br />စားပဲြခုံေတြက ...<br />သီခ်င္းမဆိုတတ္ၾကဘူး<br />တိတ္ဆိတ္စြာ ေတာင့္တင္းေနၾက။<br /><br />နံရံထက္ကပန္းခ်ီကားမ်ား<br />ဆြံ႕အသြားခဲ့ၾကေပါ့<br /><br />ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနတဲ့ကေလးငယ္မ်ား<br />အိပ္ေမာက်ေန...<br /><br />ေက်းငွက္ေတြ<br />နယ္ႏွင္ဒဏ္ခံရတဲ့တစ္ေန႔ ... ။<br /><br />အဲဒီတစ္ေန႔<br />ေျခာက္ေသြ႕လုိက္ပုံမ်ားေျပာပါတယ္ ...<br />ငါ့မ်က္၀န္းညိဳမွာ<br />ျမဴေတြေတာင္၀န္းခုိလို႔ ... ။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />၁၆.၀၅.၁၉၉၆<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137622026033118262006-01-19T06:06:00.000+08:002006-01-19T06:07:06.033+08:00ဒ႑ာရီ (၁၃)ဒ႑ာရီ (၁၃)<br /><br /><br />ေျမနဲ႔လုပ္တဲ့ေကာင္းကင္တစ္ခုလုိ<br />လင္းညိဳျပဖို႔ရာ<br />ေက်ာက္ဆစ္စကားလုံးေတြ<br />တစ္ဖူးတေလမွေတာင္ မက်န္ဘူး။<br />ဖုန္းဆိုးရင္တလင္းတစ္ခုလုံး<br />ျမဴခိုးေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းေတာက္ေလာင္<br />အေမွာင္႐ူး႐ူးေတြကသာ<br />သစၥာရိွစြာေတာက္ပေနခဲ့ ။<br /><br />၀ကၤပါကိုမုန္းရင္း<br />လိပ္စာေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေလးမွာ<br />ဇန္န၀ါရီေလေတြထန္လုိ႔...<br />(ခုန္ခ်လိုက္ဖို႔ကလည္း)<br />ၾကာျမင့္စြာ<br />အခက္ခ်ဳိးရင္း.... အရိပ္ေနခဲ့သူမ်ား<br />အေရွ႕မ်ဥ္းေျဖာင့္အတုိင္း သြားႏိုင္ပါေစ။<br /><br />ေနခဲ့ရသူပဲကြယ္<br />အကဲြကဲြအေၾကေၾက .... ေျဖသိမ့္တတ္ပါတယ္။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />ဟန္သစ္၊ အမွတ္စဥ္ ၊ ခ်ယ္ရီ ၂၀၀၀<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137621925485617532006-01-19T06:03:00.001+08:002006-01-19T06:05:25.486+08:00ပေဟဠိအက်ႌိကို၀တ္ထားတဲ့ေန႔ပေဟဠိအက်ႌိကို၀တ္ထားတဲ့ေန႔<br /><br /><br /><br />မမုန္းခ်င္ေလာက္ေအာင္မုန္းတဲ့သူပါပဲ<br />ဒါေပမယ့္...<br />မာယာအခင္းအက်င္းအတုေတြထဲမွာ<br />နစ္၀င္ေပ်ာက္ဆုံးမသြားေစခ်င္ေသးဘူး<br />ရင္ထဲကလေရာင္စစ္စစ္တစ္ပြင့္စာ<br />ေလာက္ကိုပဲ မ်ွေ၀ေပးခဲ့စမ္းပါ<br />အနာတရေတြအားလုံး<br />က်ဳံးသြင္းေပးထားလိုက္ပါ့မယ္။<br /><br />ခုေတာ့<br />ခင္ဗ်ားရဲ႕ဟင္းလင္းျပင္ႀကီးတစ္ခုလုံး<br />၀႐ုန္းသုန္းကားနဲ႔ တိတ္ဆိတ္ေနတာ<br />ပေဟဠိပါပဲ။<br /><br />တဖ်ပ္ဖ်ပ္<br />ေန႔ရက္တခ်ဳိ႕ရဲ႕အိပ္တန္းတက္ေတာင္ပံ<br />ခတ္သံျပန္ၾကားေနရ<br />ၾကယ္အိုေရာင္ေမႊးေမႊးနဲ႔<br />ေတးသီခ်င္းတစ္ပုဒ္အတူဆိုဖို႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ေန႔<br />ေဆာက္တည္လက္စ... ၿမိဳ႕ပ်က္ႀကီးရဲ႕၀င္႐ိုးစြန္းတစ္ဖက္မွာ<br />ငါ...<br />ေနေရာင္ျခည္ေတြကို တေမ့တေလ်ာ့<br />ၿပီးေတာ့ ...<br />အိပ္ေမာက်ဖို႔ကလည္း ေစာေနေသးတယ္။<br /><br /><br />မေနာ္ဟရီ<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12780469.post-1137621823231939272006-01-19T06:03:00.000+08:002006-01-19T06:03:43.233+08:00သိဟ္ရာသီရဲ႕ေနာက္ဆုံးေန႔သိဟ္ရာသီရဲ႕ေနာက္ဆုံးေန႔<br /><br /><br /><br />ႏွင္းေငြ႕ေတြေ၀ေနတဲ့လမ္းကေလး<br />သူ႔တစ္ကိုယ္တည္းအေ၀းကိုေငး... လုိ႔။<br />ဆိုင္းမႈိင္းေဖ်ာ့ေတာ့လြန္းေပမယ့္<br />ၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕ကဗ်ာဆိုတာ<br />အဲဒီေန႔မွာ... ရိွခဲ့တယ္။<br /><br />နားလည္မႈေတြ တနင့္တပိုးထမ္းထားရတဲ့<br />ကိုယ့္ကမ္းပါးကေလးေပၚမွာ<br />မုတ္သုန္မိုးေတြတေဖြးေဖြးရြာခဲ့ ... ။<br />တကယ္တမ္းက်ေတာ့<br />မုန္တိုင္းေတြကိုဟားတုိက္ေမာင္းထုတ္ပစ္လုိက္ရတာ<br />ခါးက်င္လြန္းလွပါတယ္<br /><br />နာရီေတြေသဆုံးၿမဲသကၠရာဇ္ေတြထဲ<br />ေသြးေအးသတၱ၀ါလိုေယာင္ေဆာင္ေခြေခါက္<br />ခရီးမေရာက္ေသးတဲ့လမ္းကေလးေလ...<br />ခုထိ... ေနျမင့္ေနဆဲ ... ။<br /><br />မေနာ္ဟရီ<br /><br />ဗ်ဴးတီး၊ ၂၀၀၀။<br />Manor Hary<div class="blogger-post-footer">MYANMAR MODERN POEMS COLLECTED BY NYI LYNN SECK</div>NLShttp://www.blogger.com/profile/01577847061684249677noreply@blogger.com0