ေနကြယ္ရထား
ေနကြယ္ရထား
အမွတ္မထင္ပါဘဲ ကံ့ေကာ္၀တ္ဆံေတြက ၀ါခဲ့ၾကတယ္
ေနကြယ္တိုင္း ၫႈိးေရာ္ေပးရတဲ့အထဲမွာ ငါ့လိပ္ျပာေတြ မပါဘူး။
ထူးခတ္ခံထားရတဲ့ ငါ့ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္းကို
ငံု႔ၾကည့္သံေ၀ဂရ ေနာင္တဆိုတာေတာ့ မရိွခဲ့ဘူး။
ဆိတ္ဖလူးပြင့္ေတြေၾကြတဲ့နံနက္ခင္းမွာ
မပြင့္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရနံ႔ေတြကိုျပန္ေကာက္
ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာပဲ ကိုယ္ျပန္လမ္းေလ်ွာက္ခဲ့တယ္။
ငါ့လက္နဲ႔ မေဆာက္ခဲ့တဲ့ေတာင္တန္းကို
ငါ... မျဖန္သန္းခ်င္တာ ဆန္းသလား ။
(ခဲြခြာခဲ့ရတဲ့ေန႔ကစလို႔)
ခ်စ္ေသာတစျပင္ေလးမွာ ကဗ်ည္းျပာရီေတြလြင့္ေ၀ ။
ဘာတတ္ႏိုင္ဦးမွာလဲ
ဟိုးမွာ... အေမွာင္ျဖဴျဖဴေတြက ျမဴးလြင့္ေနတယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့...
ရထားက ဘူတာ႐ုံကိုထားၿပီး ထြက္ခြာသြားရရဲ႕
ဥၾသသံရယ္၊ ဖိနပ္ကေလးတစ္ဖက္ရယ္... စကားပြင့္ေလးေတြရယ္
မိုးရြာၿပီးက်န္ခဲ့တယ္... ။
မေနာ္ဟရီ
ကလ်ာ၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၂။
Manor Hary
အမွတ္မထင္ပါဘဲ ကံ့ေကာ္၀တ္ဆံေတြက ၀ါခဲ့ၾကတယ္
ေနကြယ္တိုင္း ၫႈိးေရာ္ေပးရတဲ့အထဲမွာ ငါ့လိပ္ျပာေတြ မပါဘူး။
ထူးခတ္ခံထားရတဲ့ ငါ့ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္းကို
ငံု႔ၾကည့္သံေ၀ဂရ ေနာင္တဆိုတာေတာ့ မရိွခဲ့ဘူး။
ဆိတ္ဖလူးပြင့္ေတြေၾကြတဲ့နံနက္ခင္းမွာ
မပြင့္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရနံ႔ေတြကိုျပန္ေကာက္
ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာပဲ ကိုယ္ျပန္လမ္းေလ်ွာက္ခဲ့တယ္။
ငါ့လက္နဲ႔ မေဆာက္ခဲ့တဲ့ေတာင္တန္းကို
ငါ... မျဖန္သန္းခ်င္တာ ဆန္းသလား ။
(ခဲြခြာခဲ့ရတဲ့ေန႔ကစလို႔)
ခ်စ္ေသာတစျပင္ေလးမွာ ကဗ်ည္းျပာရီေတြလြင့္ေ၀ ။
ဘာတတ္ႏိုင္ဦးမွာလဲ
ဟိုးမွာ... အေမွာင္ျဖဴျဖဴေတြက ျမဴးလြင့္ေနတယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့...
ရထားက ဘူတာ႐ုံကိုထားၿပီး ထြက္ခြာသြားရရဲ႕
ဥၾသသံရယ္၊ ဖိနပ္ကေလးတစ္ဖက္ရယ္... စကားပြင့္ေလးေတြရယ္
မိုးရြာၿပီးက်န္ခဲ့တယ္... ။
မေနာ္ဟရီ
ကလ်ာ၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၂။
Manor Hary
posted by NLS at 5:51 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home