မီးျပတိုက္အလြန္
မီးျပတိုက္အလြန္
အလင္းမဲ့ယိုင္လင္းတန္း
ငါ့ခႏၶာကိုယ္ကို
ထြင္းေဖာက္ျဖတ္သန္းသြားတယ္။
ၾကားေနက်အသံေတြရဲ႕ျမင္ကြင္း
သိပ္မရွင္းလင္းခ်င္ေတာ့ဘူး ... ။
ပုံမက်ပန္းမက်နဲ႔သဘာ၀ႀကီးကို
ထုဆစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့
ငါ့ရဲ႕အျပစ္သာပ ... ။
အဲဒီသစ္ပင္ေတြကို ငါစိုက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး
အဲဒီမိုးေရစက္ေတြ ငါ့ေၾကာင့္ရြာတာ မဟုတ္ဘူး
အဲဒီျမဴေတြ အုံ႔ဆုိင္းပိတ္ဆို႔ေနတာ ငါ့ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး
အဲဒီ ေန ပူေလာင္ေျခာက္သေယာင္းေစတာ ငါ့ေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး
ဘာဆိုဘာမွ ၿပဳျပင္ဖန္တီးဖို႔
မစြမ္းခဲ့တဲ့ ငါ... ပါကြယ္။
ကံၾကမၼာ တဲ့
ဓားစာခံသက္သက္ေကာင္ေပါ့
ပစ္ေပါက္ခံထားရတဲ့ ဓားခ်က္ေတြ
ျပင္းထန္တဲ့လက္သီးခ်က္ေတြျပည့္ႏွက္
ေသြးပ်က္ေနတဲ့ၾကားထဲက
ႀကီးမားေနေသးတဲ့ ခႏၲီစ...
ငါ... အံ့ၾသမေနေတာ့ပါဘူး ... ။
ရာစုႏွစ္တစ္ႏွစ္ကို
ေသြး႐ိုးသား႐ိုး ၿပဳစားခ်င္ခဲ့သူပါ
စၾက၀ဠာရဲ႕အျမင့္ဆုံးလမ္းမွာ
ပ်ံသန္းရင္းေတးဆို
သံလြင္ခက္ငိုတဲ့ညေတြ
ကုန္ပါေစေတာ့ ... ။
မေနာ္ဟရီ
၀၅.၀၆.၁၉၉၆
Manor Hary
အလင္းမဲ့ယိုင္လင္းတန္း
ငါ့ခႏၶာကိုယ္ကို
ထြင္းေဖာက္ျဖတ္သန္းသြားတယ္။
ၾကားေနက်အသံေတြရဲ႕ျမင္ကြင္း
သိပ္မရွင္းလင္းခ်င္ေတာ့ဘူး ... ။
ပုံမက်ပန္းမက်နဲ႔သဘာ၀ႀကီးကို
ထုဆစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့
ငါ့ရဲ႕အျပစ္သာပ ... ။
အဲဒီသစ္ပင္ေတြကို ငါစိုက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး
အဲဒီမိုးေရစက္ေတြ ငါ့ေၾကာင့္ရြာတာ မဟုတ္ဘူး
အဲဒီျမဴေတြ အုံ႔ဆုိင္းပိတ္ဆို႔ေနတာ ငါ့ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး
အဲဒီ ေန ပူေလာင္ေျခာက္သေယာင္းေစတာ ငါ့ေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး
ဘာဆိုဘာမွ ၿပဳျပင္ဖန္တီးဖို႔
မစြမ္းခဲ့တဲ့ ငါ... ပါကြယ္။
ကံၾကမၼာ တဲ့
ဓားစာခံသက္သက္ေကာင္ေပါ့
ပစ္ေပါက္ခံထားရတဲ့ ဓားခ်က္ေတြ
ျပင္းထန္တဲ့လက္သီးခ်က္ေတြျပည့္ႏွက္
ေသြးပ်က္ေနတဲ့ၾကားထဲက
ႀကီးမားေနေသးတဲ့ ခႏၲီစ...
ငါ... အံ့ၾသမေနေတာ့ပါဘူး ... ။
ရာစုႏွစ္တစ္ႏွစ္ကို
ေသြး႐ိုးသား႐ိုး ၿပဳစားခ်င္ခဲ့သူပါ
စၾက၀ဠာရဲ႕အျမင့္ဆုံးလမ္းမွာ
ပ်ံသန္းရင္းေတးဆို
သံလြင္ခက္ငိုတဲ့ညေတြ
ကုန္ပါေစေတာ့ ... ။
မေနာ္ဟရီ
၀၅.၀၆.၁၉၉၆
Manor Hary
posted by NLS at 6:14 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home